നവംബര്‍ 11 6 .20am - ജോണ്‍ സ്മിത്ത് ഇപ്പോള്‍ കംബളം വിരിച്ച കോവണിയുടെ മുകളിലെ പടികള്‍ ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുന്‍പുള്ള പ്രതലത്തില്‍ നില്‍ക്കുകയാണ്. നേരം പരപരാ വെളുക്കുന്നതേ ഉള്ളു. ശരത്ക്കാല ശീകരങ്ങള്‍ ജനല്‍പ്പാളികളിലൂടെ ഒളിച്ചിറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു ഇത്രയും നേരത്തെ ഉടുത്തൊരുങ്ങി തയ്യാറാകേണ്ടതുണ്ടൊ. ജോണ്‍ ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു. പഴകിയതെങ്കിലും വൃത്തിയുള്ള കോട്ടും സ്യൂട്ടുമണിഞ്ഞ് ഈഷിര നിറമുള്ള പോപ്പി രജസ്സും നെഞ്ചിലണിഞ്ഞ് ജോണ്‍ താഴോട്ടുള്ള പടികളിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു. കോവണിപ്പടികളിലെ പരവതാനി നിറം മങ്ങിപ്പോയിരിക്
''ഹാദാ, ബിന്ദ് വല്ല വലദ്?'' (കുഞ്ഞ് പെണ്ണാണോ അതോ ആണാണോ?) 'വലദ്'' (ആണ് കുട്ടി) ''അള്ളാ കരീം'' അറബി പിന്നെയൊന്നും ചോദിച്ചില്ല. മരുഭൂമിയിലൂടെ വണ്ടി ആടിയുലഞ്ഞ് പൊയ്‌ക്കൊണ്ടിരുന്നു. കുഞ്ഞ് പെണ്ണായാലും ആണായാലും അല്ലാഹു അറിയാതെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല. വണ്ടിയുടെ പുറകു സീറ്റിലിരുന്ന് കുഞ്ഞിനെ മടിയില്‍ കിടത്തി വഴിയിലിരുവശമുള്ള പാറക്കെട്ടുകളെ നോക്കി ഇരുന്നു. തല്ലാജയില്‍ (ഫ്രീസര്‍) നിന്നും എടുത്ത കുഞ്ഞിന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും തണുപ്പ് മാറുന്നതേ ഉള്ളു. അടുത്തിരുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛന്‍ ഇടക്കെപ്പോഴോ കുഞ്ഞിനെയെടുത
പുതുവര്‍ഷത്തില്‍ ഞാനെന്റെ പ്രയാണങ്ങള്‍ തുടങ്ങുകയാണ്. മുന്നിലേക്കുള്ള വഴി സുതാര്യവും താരതമേന്യ സുഖകരവും ആണെന്നുള്ള തോന്നലുള്ളതിനാലാവണം വഴിയിലെങ്ങോ വേര്‍പിരിഞ്ഞു പോയ പഥികരെ തേടിയുള്ള യാത്രയായിരിക്കും ഇനിയങ്ങോട്ട്. ഫേസ്ബുക്കിലും വാട്‌സാപ്പിലും തേടി കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സ്വന്തം കാല്പനികതയില്‍ തിരയാനാണ് കൂടുതലിഷ്ടം. വഴിയിലെന്നും കാത്തുനിന്നിരുന്ന പൂജാരിയുടെ മകള്‍ ഉമാ മഹേശ്വരിയും, കയറി കിടക്കാന്‍ സ്ഥലമില്ലാതെ വന്നപ്പോള്‍ ഔട്ട് ഹൗസ് തുറന്നു തന്ന അയ്യരുടെ മകള്‍ പൗര്‍ണ്ണമിയും, കൈയൊടിഞ്ഞ
ഇരുണ്ടു കൂടിയ കാര്‍ മേഘങ്ങള്‍ മഴത്തുള്ളികളായി ഏതു നിമിഷവും ഭൂമിയില്‍ പതിയ്ക്കാം. രണ്ടു ദിവസമായിട്ടും വിളിയ്ക്കാതിരുന്ന മകന്റെ ശബ്ദത്തിനായി അമ്മ കാത്തിരിക്കുന്നു. കാശ്മീരിന്റെ താഴ്വരയില്‍ പാക്കിസ്ഥാന്‍ ബോഡറിലേക്കു മോനു സ്ഥലം മാറ്റം വന്നപ്പോള്‍ മുതല്‍ അമ്മയുടെ മനസ്സില് തീയാണ്. ഏതു നിമിഷവും ഏറ്റുമുട്ടലുകളുടെ വാര്‍ത്തകളാണ് മീഡിയാകളില്‍ നിറയുന്നത്. കരസേനയില്‍ മേജര്‍ പദവിയില്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ ശങ്കര്‍ അമ്മ പാര്‍വ്വതിയുടെയും നാരായണ മേനോന്റെയും ഏക മകന്‍ പട്ടാളത്തില്‍ ജോലി നേടുക എന്നതും രാജ്യത്തി
അമ്മേ നിങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടാതിരുന്നെങ്കില്‍ എനിക്കെന്തിനു ജന്മമേകി ഗര്‍ഭ പാത്രത്തില്‍ ഉരുവായപ്പോളെ എറിഞ്ഞുടയ്ക്കാമായിരുന്നില്ലേ ഭൂമിയില്‍ ജിച്ചു വീഴാന്‍ എനിയ്ക്കവസരം തന്ന നിങ്ങള്‍ അഭമാനത്തോടെ എന്നെ വളര്‍ത്തുന്നു. ആദ്യ വിവാഹത്തില്‍ പിറന്ന എന്നെ വളര്‍ത്തുന്നതാര്‍ക്കു വേണ്ടി മാലോകര്‍ക്കു വേണ്ടിയോ. അതോ നിങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടിയോ. അത് അല്ലെന്നു എനിക്കു മനസ്സിലാകുന്നു. കാരണം തേടി അലയണ്ട. രണ്ടാം വിവാഹമെന്ന സുഖമാമാങ്കത്തിലേക്കു എടുത്തു ചാടുമ്പോള്‍ ഞാനെന്ന മുള നാമ്പിനെ നിങ്ങള്‍ കണ്ടില്ലേ. അതോ മനസ്സില്&zwj
പരിക്കേറ്റു കിടക്കുന്ന കച്ചവടക്കാരനെ പുരോഹിതനും ലേവായനും കണ്ടതായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ശനിയാഴ്ച ആരാധനയ്ക്ക് കൃത്യ സമയം എത്തേണ്ടതിനും അല്ലാത്ത പക്ഷം ആരാധനയ്ക്ക് എത്തുന്ന ജനത്തെ മുഴുവന്‍ ഒഴിവാക്കുന്നതിനുമാണ് പുരോഹിതന്‍ ഈ കാര്യത്തില്‍ ഇടപെടാതിരുന്നത്. ലേവായനാകട്ടെ ദേവാലയം സജ്ജീകരിക്കുന്നതിന്റെയും ആരാധനയ്ക്ക് എത്തുന്നവര്‍ക്കും ഭക്ഷണം ഏര്‍പ്പെടുത്തുന്നതിന്റെയും തിരക്കിലായിരുന്നു. പ്രദേശത്തെ ആക്രിസാധനങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ചു വിപണനം ചെയ്യുന്ന സമറിയാക്കാരന്‍ സാമാന്യം നല്ല വിറ്റു വരവുമായി വീട്ടിലേക്ക് പോവുക
ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നകലെ, വസന്തങ്ങളില്‍ പൂക്കുന്ന കുസുമങ്ങളുടെ സുഗന്ധവും വിട്ട് പട്ടണത്തിലേക്ക് യാത്രയായി. നിമിഷമാത്രമായ വേര്‍പാട്, എന്നിട്ടും വീട്ടുകാരെ പിരിഞ്ഞിട്ട് വര്‍ഷങ്ങളായെന്നു തോന്നുന്നു...! അപ്പന്‍ വണ്ടി ടിക്കറ്റിനും, ഫീസ്സിനും, ഒരു മാസത്തെ ചിലവിനും പൈസ തന്നയച്ചിട്ടുണ്ട്. അമ്മയുടെ താലിമാല വിറ്റ പൈസ..... അമ്മയുടെ കഴുത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ ചരടില്‍ തൂങ്ങുന്ന കൊന്ത മാത്രം. ആ കൊന്തയിലുള്ള മാതാവിന്റെ ചിത്രം എന്നോട് പറയുന്നതായി തോന്നി ' മാനെ എല്ലാ അമ്മമാരും മക്കള്‍ക്കായി ത്യാഗം ചെയ്യുന്നു. എന്നിട്ടും
ദിക്കറിയാതെ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞു ഞാനെത്തിപ്പെട്ടത് കാശി വിശ്വനാഥ ക്ഷേത്രത്തില്‍ കൈലാസ നാഥനെ താണുവണങ്ങി ദുഃഖങ്ങളേറ്റു പറഞ്ഞു... മന്ദിറിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഭജന ചൊല്ലുന്ന ഭക്തര്‍. അത് കേട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു. സര്‍വ്വം ശിവമയം. അവിടെ നിന്നിറങ്ങുമ്പോള്‍ മൊത്തത്തില്‍ ഒരു പോസിറ്റീവ് എനര്‍ജി കൈവന്നതു പോലെ മനസ്സ് നന്നായി തണുത്തു. എങ്ങും ബംബം ബോലെനാഥ് വിളികളുമായി കാവി വസ്ത്രധാരികള്‍ ഞാന്‍ പിന്നെയും നടന്നു. ഇടുങ്ങിയ ഗലികളില്‍ക്കൂടി. തിരക്കില്‍പ്പെട്ട് നിധി കാക്കും ഭൂതത്തെപ്പോലെ ഞാനെന്റെ തോ
']ntÅt¨m, ]ntÅt¨m Zmtï Ct§ms«móp t\m¡ntb' shSnsImï ]ónsbt¸mse NmSnt¡dn hcpó A½m\phns\ Iïv ]ntŨ³ Hó¼cóp. 'FóSm DtÆ?... F´p]än? FenhmWw hn«amXncn?' AXn\p¯cambn A½m\p Xsâ I¿nencn¡pó t^m¬ ]ntŨ\v ImWn¨p sImSp¯p. ']ntŨm, Ct§m«p t\m¡ntb... Ct§m«v. Csómcp¯³ \½psS aXs¯ tIdn Hïm¡m³ hcpóp. FhnSm? t^kv--_p¡nð... Rm³ hnSptam? Ahs\bpw Ahsâ ho«nencn¡póhscbpw Xp½n¸n¡pó ]Wnbñntbm Rm³ adp]Snbmbn sImSpt¯... A½m\phnt\mSm Ifn..' Nmb \o«n ASn¨psImïv ]nÅ samss_ente¡v Im¡bpsS HfnI®n«p t\m¡n. t^kv--_p¡nñm¯Xv A´Ên\p \nc¡m¯ ImcyamsWóv ]ntŨ³ Nn´n¡m³ XpS§nb ImeambXn\mð AsXmóp t\m¡ntb¡mw Fó Nn´bmWv B ImIZrãn¡v ImcWw. 'CsX´phmSm... GtXm Hcp sXïn \nsâ aXs¯ htñmw ]dªXn\v \o X´¡p]nd¡mgnI FgpXn adp]Sn sImSpt¯¡psó? \nsâ IÀ¯m
Iukeym kp{]Pm cmam kÔym {]_²tX..... A¼e¯nð \nópw sh¦ntSizc kp{]`mXw apg§n tIÄ¡póp. Xpfkn sR«nbp-WÀóp, Cuizcm A¼e¯nð dn¡mÀUv h¨qtem At¸m 4.30 I-gnªp ImWpw. C\n ]nffmÀ¡p Ft´epw Dïm¡n sImSp¯phn«p HmSn]nSn¨p amfntb¡ð F¯pt¼mtfbv¡pw Xm-akn¡pw. Hutk¸psamXemfn F-gptóäp hcpt¼mtfbv¡pw, Dcpf³IñpIÄ \nc¯n at\mlcam¡nb hnimeamb apähpw XdtbmSp]mIn AXnÀhc¼pXncn¨ \Shgn-bpw, ImÀt]mÀ¨psañmw Xq¯pXpS¨p hy¯nbm¡nbncn¡Ww. Að¸w IWni¡mc\mtWepw samXemfn¡v ]mh¯p§tfmsS C¯ncn a\ken-hpïv, A-Xnsâ tISpXocpw knknensIm¨½. Ct¸mfpw HmÀ¡póp Atacn¡mboóv sIm¨t½sS tamfp s_än cïmas¯ {]kh¯n\p h-ó-t¸m, s_äntamsS FñmImcyhpw t\m¡nbXpw thXpIpfns¡mff acpóp ]dn¡m\pw Fñmw HmSn\SóXp Xm³, Ahkm\w Xncn¨p t]mImdmbt¸m aq¯Ip«osS \tó Cdp¡amb Nphó ]«p]mhmSbpw _vfukpw, Að¸w Ccpïv saenªncn¡W Xp¼nt¡m Xpjmcbvt¡m A
